Hoe bevlogen zorgpersoneel een catastrofe voorkwam

Voor Dirk Kelleter, al 32 jaar werkzaam binnen onze organisatie, was dit zijn eerste brand en ‘ontruiming’ van een zorginstelling. “Ik kreeg direct via de meldkamer al heel gedetailleerde informatie over het aantal niet-zelfredzame personen in de zorginstelling. Het betrof een complex gebouw met meerdere etages en veel bewoners. Dat maakt het risico bij een brand enorm. De CaCo (calamiteitencoördinator) adviseerde me onderweg al om naar Grip (Gecoördineerde Regionale Incidentbestrijdings Procedure). op te schalen. Daar heb ik even over na moeten denken. Normaal vorm ik het liefste zelf een beeld.” Dirk, in het verleden zelf werkzaam als centralist en calamiteitencoördinator, volgt het advies van de meldkamer op. “Ik ben blij dat ik dat gedaan heb, het heeft ons zeker geholpen.”

Goed werk geleverd
Eenmaal ter plaatse bleek het behoorlijk druk rondom de zorginstelling. Via de Whatsappgroep van het Sevagram-personeel waren al heel wat zorgmedewerkers op de hoogte. Zij kwamen in grote getalen op de brand af om te helpen. Ondertussen was de TS Brunssum als eerste al gearriveerd: bevelvoerder Mitch Schefer en zijn C-ploeg. Dirk: “Vaak vragen we ons af wat er bij een incident beter had gekund. Nu wil ik graag inzoomen op hoe goed het werk was, dat hier geleverd is. De hoofdverspreiding van de brand bleef zeer beperkt, dankzij de inzet van de eenheden die ter plaatse waren. De ventilatie door de ploeg van Brunssum was cruciaal. Ze hebben een overdruk gecreëerd en op die manier de rook naar buiten geduwd.” De brand en rook verspreidden zich zo niet over de gehele verdieping, maar bleven beperkt tot één kamer.

Offensief
Mitch en zijn ploeg reageren bescheiden op de complimentjes. Voor hen was het technisch gezien niet al te lastig. Ze benadrukken vooral het kundig handelen van het zorgpersoneel. “Toen wij aankwamen stond de BHV op ons te wachten en zijn we offensief naar binnen gegaan met vier man. Offensief wil zeggen dat we echt de brandruimte ingaan voor een redding”, legt Mitch uit. “De BHV van Sevagram had eigenlijk alles afgesloten, had de vleugel al ontruimd, dus dat was voor ons top. We konden tot aan de voordeur lopen zonder te maskeren. Daar gingen de maskers op en zijn we naar binnen gegaan. Het bleek een brand in bed. Daar lag de bewoonster nog in, helaas al overleden. We hebben heel snel kunnen blussen en meteen geventileerd. Aangezien het een hoekwoning van het verzorgingshuis was, konden we aan twee zijden ventileren.“

Erger voorkomen
Zowel Dirk en Mitch benadrukken meermaals dat de keuze die het zorgpersoneel moest maken aangrijpend was, maar absoluut de juiste. Toen zij in de kamer van de bedlegerige vrouw een brand ontdekten, hebben ze in eerste instantie geprobeerd deze zelf te blussen en de bewoonster te redden. Uiteindelijk moesten de zorgmedewerkers zonder succes de kamer verlaten, waarbij ze de deur achter zich dichttrokken. “Dat is cruciaal geweest”, leggen Dirk en Mitch samen uit. “Op die afdeling woonden nog meer oudere bewoners, de meesten slecht ter been. Als de rook in de gang of hallen zou komen, was het leed waarschijnlijk niet te overzien.”

Ontruiming niet nodig
Het advies van de CaCo om op te schalen, pakte goed uit. Terwijl de brand snel onder controle was, ging de OvdBZ (Bevolkingszorg) aan de slag met de opvang van de bewoners. Dankzij de massaal aanwezige helpende handjes vanuit Sevagram werden bewoners vlot ondergebracht in een ander deel van de zorginsteling. Uiteindelijk was ontruiming niet nodig: door het effectief ventileren van de Brunssumse ploeg was er nauwelijks schade op de verdieping. Alleen in enkele kamers naast de brandhaard was lichte schade. De bewoners van die vertrekken werden één à twee nachtjes opgevangen in een andere vleugel.

Trots
Dirk: “Het personeel van het verzorgingshuis regelde alles tot in de details goed. Daar mogen ze trots op zijn. De brandweer en het zorgpersoneel hebben samen alles op alles gezet om de bewoners in veiligheid te brengen. Ook hulpverleners kunnen een trauma oplopen, helaas was dat duidelijk zichtbaar bij enkele verpleegsters. Maar Mitch en ik weten dat ze perfect hebben gehandeld. Hopelijk komt dat besef bij henzelf uiteindelijk ook en kunnen ze dit trauma een plekje geven.”