Muziek maken? Puur op gehoor!

“Muziekinstrumenten bespelen zat gewoonweg bij ons in de familie. Mijn vader speelde orgel, zelfs nog toen hij op een gegeven moment door een bedrijfsongeval blind werd. Hij heeft mijn broer en mij altijd gestimuleerd muziek te spelen. Samen met mijn broer hebben we met onze accordeons in diverse Maastrichtse café’s gespeeld. Dit was een win-win-situatie, de kastelein was blij met de bezoekers die langer bleven hangen en wij verdienden hiermee een extra zakcentje. Bovendien heb ik de verfijning van het accordeon spelen bij een accordeonvereniging in Maastricht geleerd.”.

Zonder muziekblad
“Op latere leeftijd ben ik ook piano, orgel en synthesizer gaan spelen. En geloof het of niet, ik speel alles op het gevoel en mijn gehoor. Zodra ik een ander hoor spelen of neuriën, speel ik hier letterlijk en figuurlijk op in en begeleid ik hem/haar zonder maar één noot te kunnen lezen. Ze wisten mij altijd wel te vinden voor het muzikaal opluisteren van feesten en partijen. Ik had een repertoire van wel 250 Duitse, Maastrichtse en Limburgse liedjes in het algemeen. 

.
Ook heb ik veel opgetreden in zorgcentra in Maastricht en omgeving. En een enkele keer zelfs samen met mijn vrouw Roelina, waarmee ik nu 51 jaar getrouwd ben. Zij zong en ik begeleidde haar op piano of accordeon. 

.
Helaas laat de gezondheid van mijn vrouw dit niet meer toe en hebben wij vanaf coronatijd niet meer opgetreden.
 
.
Nu speel ik op mijn kamer nog weleens op het elektronisch orgel of op één van de twee piano’s hier binnen Molenpark. Leuk als medebewoners, medewerkers en vrijwilligers dan stil blijven staan om te luisteren of om mee te zingen en te dansen op de muziek”, glimlacht Chrit.