mevrouw-Alda Quaring-viert-100ste-verjaardag

Feest in Scharwyerveld

Mevrouw Alda Quaring-Kersten is op 11 maart 1923 geboren in de oude binnenstad van Maastricht (Brusselsestraat) en later met haar man verhuisd naar Trichterveld waar ze 70 jaar heeft gewoond.

Trichterveld was destijds gebouwd met noodwoningen vanwege de woningcrisis in de jaren 50. De woningen zijn onlangs afgebroken en opnieuw opgebouwd. Dat was de reden waarom mevrouw Quaring is verhuisd naar een service appartement in Scharwyerveld waar ze vijf jaar heeft gewoond. Omdat het geheugen haar steeds meer in de steek liet, woont mevrouw nu op de PG-afdeling in Scharwyerveld.

Nog steeds actief

Stil achter de geraniums zitten is voor mevrouw Quaring geen optie. Ze is altijd bezig. Kettingen maken, schilderen of met de duofiets op stap. Onlangs is ze samen met iemand van de afdeling haar oude wijk Trichterveld gaan bezoeken op de fiets. Kijken hoe mooi de nieuw gebouwde woningen zijn geworden…

Sociaal leven

Mevrouw Quaring is, samen met haar man, altijd heel actief geweest in het verenigingsleven. Zoals bij de Tempeleers en bij de supportersvereniging van MVV. De ‘hoesdoeve’ [huisduiven] zoals de vrouwen van de Tempeleers destijds genoemd werden, kwamen ook één keer maand bij elkaar om samen leuke activiteiten te organiseren. De laatste jaren kwamen ze altijd samen in het Van der Valk hotel in Maastricht. Helaas zijn nog maar weinig ‘hoesdoeve’ over, slechts drie. Mevrouw Quaring is de oudste van het ‘club’, die inmiddels letterlijk is uitgestorven.

Gedecoreerd

Afgelopen Vastelaovend is mevrouw Quaring door de Tempeleers gedecoreerd. Gruuts [trots] op haar medaille loopt ze tegen iedereen te vertellen dat ze binnenkort 100 jaar wordt.

Reislustig

Helaas is haar man op haar 50^ste overleden. Als jonge weduwvrouw is ze blijven reizen tot haar 95^ste . Iets dat ze vanwege het beroep van haar man, vaak deden. Haar man was bedrijfsleider bij een busmaatschappij die reizen organiseerde. Samen met een vriendin en haar enige kind hebben ze heel Europa gezien. “We gingen naar Noorwegen, Schotland, Engeland maar ook Italië”, vertelt haar dochter.

Tevreden

“Mam heeft een heel fijn sociaal leven gehad”, vertelt haar dochter tevreden. “Omdat we in Trichterveld een huis hadden met een hele grote tuin, vindt ze het ook heerlijk om in de belevingstuin van de afdeling te zitten. Ze ervaart deze tuin als haar tuin. Laatst zei ze tegen enkele andere bewoners die haar kwamen vergezellen ‘let maar niet op de rommel, de tuinman moet nog komen’. Ze vertelt ook tegen mij dat steeds mensen op bezoek komen in haar tuin”, vertelt haar dochter lachend.