Bewoners Campagne & Scharwyerveld schilderen Maastricht

Het project Sjoen Mestreech van Sevagram Verwenzorg en Cultuurmakers Maastricht krijgt dezer dagen vorm in de zorgcentra Campagne en Scharwyerveld. Júist in de zomer. Zo zitten dertien ouderen dinsdagochtend Maastrichtse gebouwen te schilderen in de hal van Scharwyerveld. „Zoveel fijner dan op je kamer zitten.” 

Dagblad De Limburger maakt deze mooie reportage. Vandaag in de krant!

Ze verkeren in opperste concentratie. Mia Stevenhaagen (81) en Henny Lindelauf (68) werken in stilte samen aan een schilderij van de Sint Servaasbrug. Allebei hebben ze een kwart van de afbeelding voor hun neus, maar de bedoeling is dat de vier delen straks één geheel vormen. Dus er moet af en toe worden overlegd. Ook is het de bedoeling dat ze werken in de stijl van Vincent van Gogh: met streepjes. „Dus ja: daar heb je wel wat concentratie voor nodig”, lacht Mia, die zelfstandig woont op Malberg, maar hier wekelijks naar de dagbesteding komt. „Ik vind het gewoon heel fijn om onder de mensen te komen.”

Helpoort

Aan twee lange tafels zitten dertien mensen met roze schortjes voor hun best te doen. Bewoners van Scharwyerveld, maar ook van de aanleunwoningen plus bezoekers van de dagbesteding. Vier mensen komen alleen maar even kijken. Dat mag allemaal: vrijheid blijheid, zegt Brigitta Santegoeds, projectleider kunst en cultuur bij Sevagram, en bedenker van Sjoen Mestreech, dat deze zomer gestalte krijgt bij Campagne en Scharwyerveld. Ze heeft afdrukken laten maken van onder meer de aw brök, het stadhuis, het Bonnefantenmuseum en de Helpoort: „Die ken ik”, zegt Mia vrolijk, „daar hebben wij vroeger nog gedanst.”

Samen met Henny Lindelauf stort ze zich dan weer op de opdracht. De lucht wordt gevuld met blauwe en witte streepjes. Maar zo nauw komt het ook weer niet en daar is Henny blij mee: „Het hoeft niet als een Pietje Precies, gelukkig.” Stroop je mouwen maar op, waarschuwt Brigitta: „Want dit is echte kunstenaarsverf en die krijg je er niet meer uit.” Aan de andere kant van de tafel zit André Duchateau (85) te schateren, terwijl hij zijn buurvrouw Rietje duidelijk maakt dat ze wel verf op haar „borstel” moet doen. Vrijwilligster Marleen Mes – die zelf ook zichtbaar kunstzinnig is aangelegd – vindt dat hij Rietje best even mag helpen, maar André oordeelt onverbiddelijk dat zij „oud en wijs genoeg” is.

Vrijdagmarkt

Aan de overkant van de tafel lacht Els van Oostrom (76) mee. Zij ziet het hele clubje al op de vrijdagmarkt staan, mèt die schilderijen, haha! Zij is hier nog geen jaar geleden komen wonen met haar man, die zorg nodig had. „Dat heeft een half jaar mogen duren, toen overleed hij. Triest hè? Gelukkig kan ik hier gewoon blijven wonen. Ik rij ook nog auto, dat geeft veel vrijheid.” Dan komt vrijwilliger Hans Borgers langs met koffie en meent Els hem te kennen. Dat kan kloppen, want hij is één van de medewerkers van het RTV-Maastricht-programma Vitrien. Dan blijken ze ook nog gezamenlijke kennissen te hebben: gespreksstof genoeg.

Dàt is nou zo leuk”, vindt Brigitta Santegoeds. „Mensen leren nieuwe mensen kennen. We doen dit soort projecten ook juist in de zomer, omdat de eenzaamheid dan extra hard kan toeslaan. Kinderen en kleinkinderen zijn vaak met vakantie.” Dankbaar is het werk zeker, zegt ze: „Je ziet hoe fanatiek sommigen bezig zijn, hè. Dat ze niet allemaal binnen de lijntjes kleuren, is helemaal niet erg. Kunst is nooit fout, zeg ik altijd, kunst kàn niet fout zijn. Ik probeer ze wel te leren dat ze een beetje samen moeten werken, juist ook om ze contact met elkaar te laten maken.”

Voor Scharwyerveld is dit de tweede sessie, nog twee keer en dan moet het werk af zijn. In Campagne wordt dezer weken geschilderd in de popart-stijl van Andy Warhol. Bedoeling is dat de schilderijen ook worden geëxposeerd.

Prakkiseren

Zo. Voor vandaag is André Duchateau er klaar mee. De rolstoeler vertrekt langzaam eens richting eetkamer voor de lunch. Hij is blij met de activiteiten in dit huis; hij doet altijd mee. „Er zijn mensen die de hele dag op hun kamer zitten en niks doen. Dan ga je alleen maar zitten prakkiseren. Ik heb een van mijn kinderen en mijn vrouw verloren. Ik ben gelukkig met de afleiding. Zoveel fijner dan op je kamer zitten.”

Bron: Dagblad De Limburger, 2 augustus 2023